Kleine projecten met groot effect

Een nieuw jaar met nieuwe voornemens
Met het nieuwe jaar in zicht, weten sommigen al wat het goede voornemen voor 2014 wordt: meer sporten, stoppen met roken, afvallen, meer tijd met vrienden en familie doorbrengen enzovoorts. Zelf begin ik niet op 1 januari aan een goed voornemen, maar zo af en toe wanneer ik weer eens bedenk wat ik anders zou willen doen. Die voornemens hebben bij mij meestal te maken met gedragsverandering. En zeg nou zelf, wat is er moeilijker dan je ingesleten patronen te doorbreken en van je nieuwe gedrag, je 'gewone' gedrag te maken? Met dat laatste bedoel ik, dat je dat gedrag ook vertoont als je er niet bewust meer mee bezig bent.

Het is vaak al een enorme drempel om aan iets nieuws te beginnen, maar ben je eenmaal fanatiek begonnen, dan lijkt het soms een hele tijd goed te gaan. Zo goed, dat je na een tijd 'vergeet' dat het nog steeds gaat om nieuw gedrag. Gedurende zo'n proces heb je altijd zwakke momenten. Het kan helaas lange tijd duren voordat je oude gedrag niet meer de kop opduikt op zulke momenten. Heb je heel lang niet gesport en ben je inmiddels al een paar maanden twee keer in de week in de sportschool te vinden? Dan kan het zomaar gebeuren dat je na drie weken vakantie terugkomt en eigenlijk geen zin meer hebt om het sporten weer op te pakken. Gelukkig slijt dat nieuwe gedrag er na een hele tijd echt wel in, anders hoeven we niet eens te beginnen aan onze goede voornemens. Maar zo lang moet je het dus wel vol zien te houden.

Zelf gebeurt het me met enige regelmaat dat ik iets voorneem, eraan begin, om het vervolgens weer helemaal te laten voor wat het is. Dan kan ik de motivatie die ik in het begin had, niet vasthouden. Frustrerend, maar wat doe je eraan?

Kleine projecten
Wat dan heel goed kan werken zijn kleine, korte projecten. Zo heb ik eerder geschreven over mijn voornemen om mijn auto in te ruilen voor een kleinere, zuinigere auto. Omdat ik me afvroeg of ik niet zonder auto zou kunnen (maar dan wel met Green Wheels-abonnement), heb ik gewoon een experiment gedaan. Drie weken lang heb ik geleefd alsof mijn auto al verkocht was en ik wel een Green Wheels auto tot mijn beschikking had. Je betaalt dan alleen voor werkelijk verbruik, waar uiteraard wel een hoog prijskaartje aan hangt per km en per uur (geschikt voor mensen die max. zo'n 12.000 km per jaar rijden).
Mijn doel was om het voor een periode lang vol te houden, zodat ik zou weten hoe ik het zou vinden om altijd te moeten fietsen naar werk of met OV bij slecht weer en wat het me aan kosten zou besparen om geen eigen auto te bezitten. Om een lang verhaal kort te maken: Ik heb na 3 weken geconstateerd ik niet veel goedkoper uit zou zijn met een Green Wheels abonnement dan met een kleinere, zuinige auto. Ik weet voor mezelf dus dat ik een mijn auto inruil voor een kleinere.

Maar de echte winst van het experiment zit in het dagelijks fietsen wat ik toen wel moest doen. Ik vind het nu fijn om te fietsen naar mijn werk. Dat terwijl ik van tevoren al het voornemen had om 1 keer in de week te fietsen naar mijn werk. Dat leek me laagdrempelig, maar eerlijk gezegd vond ik dat toch lastig. Eens in de week was voor mij te weinig om het gevoel kwijt te raken dat het met de auto toch wel veel makkelijker is.
Maar doordat gedurende het experiment vier keer in de week fietste, was ik over die drempel heen en ervaarde ik ook de positieve kanten ervan: ik voelde me fitter en ik was iedere dag een uur in de buitenlucht en dat deed me goed.
Nu fiets ik weliswaar niet meer 4 dagen in de week, maar toch zeker 2 of 3 dagen. Gewoon omdat ik het prettig vind. Dat noem ik winst.

Project 333
Onlangs attendeerde een vriendin mij op Project 333. Het motto is: dress with less. Je selecteert 33 items uit je garderobe. De rest pak je in, want vervolgens doe je het 3 maanden van die geselecteerde items. Ook accessoires behoren daartoe, maar noodzakelijke items tel je niet mee, zoals sportkleding, pyjama, je trouwring die je altijd om houdt etc. Doel van het project? Ik denk het ervaren van het leven met minder. Het is absoluut niet de insteek om het jezelf moeilijk te maken. Dus versleten of kapotte items vervang je gewoon. Maar als je voor dit seizoen een berg kleding drie maanden niet hebt gedragen en een deel ervan ook de volgende jaren niet zou selecteren, heb je die dan nog nodig?

Het heeft me verbaasd hoe alleen al het beginnen aan dit project mij al een andere kijk op mijn garderobe heeft gegeven. Toen ik aan mijn selectie begon kon ik meteen een zak vullen met kleding die ik niet nodig heb. Dat terwijl ik mijn kast onlangs nog heb opgeruimd en oude kleding heb weggedaan.
Het simpele feit dat je door de beperkte selectie die je mag maken, moeite doet om kritischer naar je garderobe te kijken, zet in gang dat je gaat voor een goede balans qua items, maar ook voor kwaliteit en het selecteren van je favoriete items die ook nog goed te combineren zijn. Het is weer een stap in het ontrommelen en motiveert me om ook op andere vlakken kritischer te kijken naar mijn bezittingen.

En voor mij werkt het gewoon prettig dat het gaat om korte periodes en het is geen strikt doel op zich.  Maar de effecten ervan, die heb je eigenlijk al vanaf de aanvang van het project.

Voor wie geïnteresseerd is: www.theproject333.com

Wat belangrijk lijkt blijkt later niet altijd belangrijk te zijn

Als je eenmaal begint met ontrommelen zul je na een tijd merken dat het echt een proces is waar je doorheen gaat. Spullen die je in eerste instantie helemaal niet weg wilt doen, vind je een paar maanden later geschikt om naar de kringloop te brengen, want jij doet er toch niets mee.

Zo dacht ik aan de circa 15 jassen die in mijn kast en aan de kapstok hangen en wist ik, dat ik er in de afgelopen twee jaar niet meer als zes heb gedragen. Stiekem weet je dat je er veel hebt waar je echt geen plezier meer aan beleeft. En toch laat je ze al die tijd hangen.

Totdat mijn oog viel op het boek 'Opgeruimd' en de vele enthousiaste reacties die ik op het internet las. Ik heb het direct gekocht. Het is een boek met heel veel organizing tips en foto's. Ergens halverwege dat boek ging bij mij de knop om. Door alle voorbeelden van hoe je je kasten kunt inrichten zag ik in, hoe onlogisch ik mijn spullen heb opgeborgen waardoor het alleen maar lastiger is om spullen te vinden, maar ook lastiger om het netjes te houden!

Ik ben meteen aan de slag gegaan in de woonkamer. Eerst heb ik opgeschreven wat we allemaal in de woonkamer doen: dineren, tv kijken, lezen, werken, administratie en gezellig met vrienden kletsen. Vervolgens heb ik bij al die activiteiten opgeschreven wat je daarbij nodig hebt. Toen ik daarna mijn kast in de woonkamer leeghaalde, zaten daar allemaal andere spullen in, waardoor er geen plaats was voor de spullen die ik nodig had in de woonkamer. Zo hoef je je foto-albums en mapjes vol met foto's echt niet persé in de woonkamer te bewaren. Ik kijk daar hooguit eens in de twee jaar een keer in. Die foto's heb ik nu in een grote kist in de slaapkamer bewaard. En actuele administratiemappen verhuisd naar de woonkamer. Daar heb ik een bakje bij gedaan met pennen, nietmachine, perforator etc. Nu kan ik in een keer alles uit de kast trekken om de administratie bij te houden. Perfect!

In ieder geval ben ik gemotiveerd om alle kamers op die manier opnieuw in te richten. En natuurlijk levert elke opruimronde minimaal een vuilniszak aan troep of niet gebruikte spullen op die je kunt wegdoen of doneren.

Nu hoeft het ontrommelen zich niet te beperken tot je huis. Nog niet lang geleden besloot ik al dat mijn Opel Astra verruild zou gaan worden voor een kleinere en zuinigere auto, maar nu ben ik zelfs met de gedachte aan het spelen om de auto niet meer te vervangen. Nu zal dat voor sommigen niet schokkend zijn, maar ik ben toch wel erg gesteld op de luxe van een auto. Ja heel eerlijk, ik ben een mooi-weer-fietser en vind het heerlijk om met de auto ergens naar toe te kunnen gaan en geen rekening te hoeven houden met de tijd of de spullen die je wilt meenemen. Een half jaar geleden zou ik op de vraag of ik ooit afstand zou willen doen van de auto, pertinent 'nee!' als antwoord hebben geroepen.

Het besluit is nog niet gevallen, maar ik overweeg het serieus. Geen auto bezitten zou mij zomaar 3000-4000 euro per jaar besparen. Wat een hoop geld is dat. Ik denk dan meteen aan weer een extra aflossing van de hypotheek. Maar goed, ik denk ook aan plensbuien en windkracht 8 terwijl ik 7 km. naar mijn werk fiets en dat ik dan als verzopen kat met zwarte mascara op mijn wangen binnen kom strompelen. En dan moet de werkdag nog beginnen. Dan klinkt een kleine, zuinige auto mij wel heel goed in de oren.

Ik ben er dus niet uit, maar je ziet hoe je je steeds meer ontdoet van alle zaken die niet belangrijk zijn voor het geluk in je leven, maar die eerst wel belangrijk lijken!

Stappen zetten om je doel te behalen

Soms weet je al lang dat er iets moet veranderen in je leven. Beter gezegd, dat je iets wilt veranderen in je leven. Maar echt de verandering inzetten is gemakkelijker gezegd, dan gedaan. Tenminste, voor vele van ons. Uiteraard zie ik ook mensen om mij heen die, zodra ze weten wat ze willen, het roer gewoon omgooien en ervoor gaan zonder exact te weten hoe. Fearless zijn ze. Bewonderenswaardig! Maar voor degenen bij wie dat niet zo makkelijk gaat, hierbij mijn methode.

BEPAAL JE DOEL - WAT WIL JE BEREIKEN?
Je bent ontevreden met iets in je leven. Het moet anders. Je vindt je werk niet meer leuk, je vindt je leven saai, je voelt je te zwaar of ongezond. De vraag is dan: Wat wil je wel? Wat is je doel?

Ik vind mijn baan niet meer leuk en ben toe aan een hele nieuwe uitdaging. In mijn dagelijkse bezigheden heb ik gemerkt dat ik alles omtrent het onderwerp 'sport', 'bewegen' en 'gezondheid' heel interessant vind en ook actief op zoek ga naar artikelen over die onderwerpen. In mijn nieuwe baan zou ik daar graag iets mee willen doen. Is dat een doel? Ja, maar wel te vaag geformuleerd. Nu ben ik nog niet zover dat ik weet wat voor functie ik beoog en bij wat voor organisatie dus is mijn doelstelling als volgt:

DOEL: Ik wil uiterlijk 1 juli 2014 aan een nieuwe baan beginnen, waarin ik me volledig bezig kan houden met het stimuleren van mensen om te sporten en te bewegen.

STAPPENPLAN
Toen ik mijn doelstelling had bepaald leek het bijna onhaalbaar. Allerlei twijfels komen dan in je op: ik heb geen werkervaring in die branche, geen opleiding en geen contacten. Wat nu?
Maak een stappenplan. Elke lange reis begint met een eerste stap. Creëer als houvast voor jezelf tussenstations, oftewel subdoelen. Dit zijn mijn subdoelen:

• Doe vrijwilligerswerk bij een organisatie op het gebied van sport en probeer een zo breed mogelijke takenpakket uit
• Doe minimaal nog een project op sportgebied bij een tweede organisatie
• Zet zelf een sportproject op

Deze subdoelen brengen uiteraard een hoop acties met zich mee die ik benoem en inplan zodat ik mijn uiteindelijke doel binnen de gestelde termijn behaal.

TIJD VOOR ACTIE: STAPPEN ZETTEN
Zelf ben ik een typische dromer; ik wil altijd heel veel, maar in de praktijk blijft het ook wel heel vaak bij dromen. Dat vind ik niet erg, tenzij het gaat om iets wat ik heel graag wil. Zelfs dan heb ik de neiging om het soms bij dromen te laten.

Nu ik verandering wil, zal ik uit mijn comfortzone moeten komen. Nu heb ik de eerste stappen gezet, maar dat wil niet zeggen dat het gewoontedier niet om de hoek loert. Als het even niet mee zit, blijf ik geneigd om na te denken over hoe ik het anders kan aanpakken en ook te blijven hangen in het denken.

Als je dit van jezelf weet, kun je er makkelijker iets aan doen. Zo heb ik met een vriendin de afspraak gemaakt om elkaar te 'coachen'. Zo mag ik het niet helemaal noemen, maar we weten elkaars doelen en gaan acties benoemen die we gepland hebben voor onszelf. Die communiceren we naar elkaar en we spreken elkaar aan op de voortgang daarin. Zo hopen we beide niet te verzanden in het te lang nadenken of in het zien van beren op de weg. We moeten gewoon doen!


SCHRIJF!
Om de ontwikkelingen bij te houden, maar vooral ook om je eigen ontwikkeling te ondersteunen, is het heel goed om te schrijven. Schrijf over gebeurtenissen gedurende jouw weg naar je doel, over hoe je die ervaart, waar je jezelf belemmert en hoe je daar vervolgens overheen stapt. Je neemt door het schrijven de tijd en de rust om over je eigen gedrag en denkpatronen na te denken, wat je kan helpen om de nodige acties te blijven nemen om je doel te bereiken. En het is ook leuk om af en toe terug te bladeren om te zien hoe ver je al gekomen bent!

Volgende ontrommelfase: weg met meubels en onnodige verzekeringen

Nu ik een aantal maanden bezig ben met het ontrommelen, merk ik dat het echt een proces is waar je doorheen gaat. Als je net weer een aantal vuilniszakken met rommel wegbrengt naar het milieupark, dan denk je eigenlijk wel bijna klaar te zijn met ontrommelen. Weinig spullen die de volgende keer in aanmerking komen voor de vuilniszak.... Fout! Kijk je een paar weken later weer kritisch in het rond, dan vind je opeens dat je die ene jas wél weg kunt doen. Als je eerlijk bent, heb je die al drie jaar niet meer gedragen en vind je het eigenlijk niet zo heel goed bij je staan. En zo vul je keer  op keer weer zoveel zakken en dozen met spullen die je liever kwijt bent. Groot voordeel van ontrommelen is dat de spullen die je waardevol vindt weer tot hun recht komen. Anders verdrukt tussen de andere spullen (soms zo erg dat je jarenlang vergeten bent dat je het had) en nu heeft het of een prominente plek in het huis en anders gebruik je het in elk geval weer.

Ik dacht al aardig op weg te zijn, tot ik met mijn vriendin over het ontrommelen aan het praten was en zij bezig was om ook meubels weg te doen. Dat leek me een stap te ver. Ik heb toch geen onnodige meubels in huis? Ze gaf aan dat als je steeds meer spullen weg doet, je straks ook niet meer alle kastjes nodig hebt. Bovendien kun je met meer meubels veel makkelijker nog meer rommel aantrekken. Daar zit wel wat in. En ik hoefde niet lang na te denken, want in de keuken staat een vrij groot rek met allerlei spullen erin. Het oogt rommelig, ik stoor me er al langer aan, maar ja, waar moeten de spullen anders? Gisteren ben ik daarom mijn keukenkastjes kritisch nagelopen en het was verbazingwekkend hoeveel blikjes en potjes ik eruit haalde met een houdbaarheidsdatum ergens in 2010 of 2011. Toen dat er eenmaal uit was, kon de volledige inhoud van het grote rek, gewoon achter de gesloten deuren van de keukenkasten. Het rek heb ik meteen uit elkaar gehaald en een nieuwe eigenaar voor gevonden die er blij mee is. Ik heb ook maar meteen een paar zakken oude kleding en schoenen weggebracht die al een paar weken in een hoek van de kamer stonden. De hele dag ben ik hiermee bezig geweest maar het loont: de keuken is overzichtelijker en ik hoef weer een rek minder schoon te houden. Dat laatste deed ik al niet, vandaar mijn ergernis aan het rek: rommelig maar ook heel stoffig.

Naast de rommel in mijn huis was ik ook al bezig met het doorlichten van alle lopende verzekeringen. Zo, daar schrik je wel van als je ooit eens een verzekering hebt afgesloten en er vervolgens nooit meer naar omkijkt tot een jaar of 7 later! We blijken voor alle verzekeringen en andere diensten minder te hoeven betalen als we overstappen naar een nieuwe aanbieder. Kijk maar:

• overlijdensrisicoverzekering van €36 naar €18 p.m.
• gsm-abonnement van € 25 naar €20 p.m. (reeds overgestapt)
• energie: dezelfde tarieven, maar bij de nieuwe leverancier €300 cashback na 1 jaar (reeds overgestapt)
• zorgverzekering - onnodig dure aanvullende verzekering, dus een goedkopere afgesloten. Verschil €13 (aangepast)
• reisverzekering van €15 naar €2,10 p.m. (andere verzekeraar maar voorheen ook oververzekerd plus via tussenpersoon) (overgestapt)
• autoverzekering van €27,20 naar €22 p.m. (van beperkt casco naar WA. Auto is 11 jaar oud) (aangepast per 1 aug. a.s.)
• tv/internet/telefoonaansluiting - €5 p.m. goedkoper en bij deze wel digitale tv.
• inboedel- en aansprakelijkheidsverzekering opgezegd per 1 aug. Ik moet deze elders nog opnieuw afsluiten.

En dit gaat dus alleen over een verandering waarbij je de onnodige diensten niet afneemt en de nodige bij een goedkopere aanbieder. Het enige wat het je kost is een beetje tijd en moeite om het e.e.a. uit te zoeken en af te sluiten. Maar dat is minimaal. Dit noem ik ook ontrommelen. Net als het ontrommelen van je huis, gaat het hier om het vereenvoudigen van je leven door alleen te gebruiken/aan te schaffen wat je nodig hebt. 

Mijn volgende stap is de auto. Ik rijd nu een Opel Astra 1.6. Hele fijne auto, maar eigenlijk rijd ik heel weinig. Dat kan ik net zo goed doen in een kleinere auto. Ik ben zeker bereid om afstand te doen van deze auto, alleen moet ik de stap nog nemen om uit te zoeken wat dan een opvolger is. 

Volg je pad! Hoe doe je dat?

Al zo'n twee jaar bekruipt me het gevoel dat ik toe ben aan grote veranderingen in mijn leven. In ieder geval was de komst van mijn dochter een hele grote verandering, maar het gaat me om mijn loopbaan ben ik nu achter. Met een bedrijfskundige diploma op zak begon ik mijn loopbaan in het jaar 2000 'logischerwijs' in de commerciële sector als credit manager; ik werd gedetacheerd, had een lease-auto en een laptop. Wat het werk inhield wist ik van tevoren eigenlijk niet zo goed. Maar al heel snel wist ik dat  dit niet mijn roeping was. Na een jaar hield ik het voor gezien. Als projectcoordinator bij een medisch onderzoeksbureau had ik een baan die veel beter bij me paste om vervolgens in de ouderenzorg terecht te komen. Inmiddels werk ik 9 jaar voor dezelfde organisatie en ik had geen betere werkplek kunnen bedenken. Leuke collega's, gedreven organisatie, goede werkgever en ik vond mijn werk jarenlang heel  leuk en uitdagend. Maar nu weet ik inmiddels heel zeker: ik wil iets totaal anders.

Nu trek ik allerlei projecten op het gebied van administratie organisatie, productieregistratie, software-implementaties en hou me bezig met subsidies. Dat allemaal om ervoor te zorgen dat we goede zorg kunnen blijven leveren aan onze cliënten.

Een paar maanden geleden ben ik erachter gekomen dat ik sinds 2-3 jaar de uitdaging in mijn werk mis, maar belangrijker nog: dat ik geinteresseerd ben in sport en bewegen. Hoe ik dat herken? Ik lees alles wat los en vast zit over het onderwerp. Thuis kan ik uren surfen op zoek naar artikelen over het effect van sporten op je lijf en je geest, over projecten om sporten en bewegen te stimuleren etc.
Daarbij ben ik er zelf van overtuigd dat als je fit bent - en daarmee bedoel ik dat je een goede conditie hebt, sterk en lenig bent - je er ontzettend veel profijt van hebt. Je voelt je mentaal veel sterker, je slaapt beter en bent opgewekter, energieker. Daarbij geeft sporten je focus, rust en ontspanning. Kortom, het doet gewoon goed! Ik heb zelf altijd aan sport gedaan, maar pas sinds ik aan vechtsport doe heb ik de effecten van sporten optimaal ervaren. Zelf denk ik dat dat te maken heeft met de intensiteit waarmee ik heb getraind, maar ook doordat deze sport je niet alleen conditioneel traint en op kracht, maar doordat lenigheid net zo belangrijk is.
Ik wil heel graag zoveel mogelijk mensen stimuleren om te gaan sporten en dan niet om af te vallen of om te voldoen aan de beweegnorm. Nee, gewoon zodat je letterlijk en figuurlijk lekker in je vel zit.

Maar goed, ouderenzorg versus sport / bewegen. Ik heb het aangekaart bij mijn werkgever, maar mijn mogelijkheden om daar ook maar iets mee te doen zijn minimaal. Vandaar dat ik bezig ben om te bedenken hoe ik dat in mijn vrije tijd verder ga ontwikkelen. Ik heb puur mijn missie en interesse, maar geen diploma's of ervaringen op het gebied van bewegingsleer of iets dergelijks.

Ik wil wel solliciteren, maar niet nu. Mijn man start net een eigen bedrijf. Daar heb ik alle vertrouwen in, maar ik ga niet tegelijkertijd een nieuwe baan beginnen. Mijn idee is nu om op projectbasis vrijwilligerswerk te doen wat met sport te maken heeft. Eigenlijk ook om te ontdekken wat voor rol ik zou willen hebben in mijn nieuwe carrière. Ik heb in elk geval de mogelijkheid om binnenkort mee te werken aan een sportdag voor een internationale school voor expat-kinderen. Dat is alvast een eerste stap. En gisteren zag ik een oproep van Springlab voor een brainstorm dag voor Active Aging. Daar zullen allerlei professionals op afkomen, maar in dit geval zijn ook gewoon geinteresseerden welkom. Dat is alvast een eerste stap!

Hypotheekvrij en rommelvrij?

Vrijheid is belangrijk voor me, zover was ik inmiddels. Maar wat is vrijheid precies voor mij? Voor de een is dat heel veel van de wereld zien, voor de ander is dat misschien veel geld op de bank hebben staan. Wel heb ik al tijden het gevoel dat een hypotheekschuld me in elk geval beknot in mijn geval van vrijheid. Maar wat ik ermee moest, ik wist het niet. Hoe ik bij dit boek kwam weet ik niet, maar het boek Hypotheekvrij van Gerhard Hormann kwam als geroepen. Ik las het in twee dagen uit en heb binnen een mum van tijd een plan gemaakt om de hypotheek af te lossen én heb inmiddels de eerste aflossing gedaan! Ik merk dat ik opgelucht ben dat eindelijk die schuld wordt verlaagd en dat ik blij ben om actief bezig te zijn met een stuk vrijheid creeëren. Daar heb je het woord weer.

Want voor mij heeft vrijheid te maken met zorgeloosheid, buiten zijn, je tijd zelf bepalen en niet te vergeten....een fit lijf. Ik geloof dat als je je lichaam door sport/beweging sterker maakt, je conditie verbetert én je lenigheid traint, dat je daar ook geestelijk heel veel van profiteert.

Eigenlijk begon de drang naar meer vrijheid toen ik tijdens een gesprek met een paar vrienden bij ons op de bank opperde, dat ik eigenlijk aan geen van mijn spullen die in huis staan, waarde hecht. Ik keek om mij heen en realiseerde me dat als ik spullen kon laten verdwijnen, eigenlijk alleen de noodzakelijke meubels zouden blijven staan. Mijn vrienden keken ervan op. Ik eigenlijk ook, want wat doen al die spullen dan in mijn huis?? En hoe maak ik dan van mijn huis écht mijn thuis?

Ik heb wel mijn hobby's en zoek het meer in ervaringen dan het verzamelen van spullen. Die avond heb ik voor mezelf besloten dat ik ons huis opnieuw wilde inrichten. Zonder overbodige spullen. Makkelijker gezegd dan gedaan! Maar dat gesprek bij ons op de bank heeft ertoe geleid dat we niet lang erna met twee auto's vol met spullen richting de Neuzelbeurs ging om onze rommel te verkopen. Er ging nagenoeg niets meer mee terug. We waren zó blij om van de spullen af te zijn. Maar nu vraag ik me toch af: hoe kan ons huis nog zoveel spullen hebben die we niet nodig hebben? We hebben in de maanden erna toch niets meer gekocht. Het was dus een eerste stap van de vele die we nog te nemen hebben voor meer vrijheid thuis. Want spullen die je niet nodig hebt, vangen stof en ruimte en dus vrijheid!